Nigdy nie marzyliśmy o domu. Jesteśmy typowymi mieszczuchami lubiącymi oddychać szybkim rytmem miasta. Co więc sprawiło, że pytanie z tytułu zaświtało nam w głowie…?

 

Jeśli trochę nas obserwujecie, to wiecie, że większość weekendów w cieplejszych porach roku spędzamy poza miastem. Należący do naszych Rodziców dom w lesie, w odległości stu kilometrów od Warszawy to nasza baza wypadowa, z której od momentu pojawienia się Marceliny na świecie korzystamy często i z największą przyjemnością. Wiadomo – natura, cisza, świeże powietrze to coś, co – jako rodzice – staramy się zapewnić naszemu dziecku tak często, jak się da. Ale dla nas samych to miejsce też jest fantastyczną odmianą od warszawskiego pędu, to tam mamy okazję pobyć w trochę większym, rodzinnym gronie, tam mamy swoje rytuały i drobne przyjemności. To tam podpatrujemy wiewiórki i mrówki, szukamy grzybów, robimy z Babcią domowy makaron (no dobra, Tomek robi) i dostajemy mleko prosto od krowy (którego nigdy i za żadne skarby nie wypiję, bo pachnie mi…krową). Jednym słowem – wieś i nasz las dają nam mnóstwo prostych przyjemności i radości, które im jesteśmy starsi, tym bardziej doceniamy.

 

Podczas ostatniego, wspólnego weekendu, Tata przyniósł informację: jest do kupienia ziemia. Oczywiście w pierwszej chwili nie zrobiło to na nas żadnego wrażenia, przecież całe życie mieszkamy w mieście i nigdy nawet przez myśl nam nie przeszło, by cokolwiek tu zmieniać – poza tym przecież jeszcze nie urządziliśmy obecnego mieszkania…ale wiecie jak to jest, czasem fajnie sobie pomyśleć, co by było gdyby… No więc puściliśmy wodze fantazji…w ruch poszedł komputer, google i hasło: projekty domów jednorodzinnych. No i już na tym etapie pomyślałam, że na szczęście jest to tylko „gdybanie” a nie rzeczywistość, bo… wybory moje i Tomka znacznie się od siebie różniły!

 

Dla mnie klasyka

 

Znacie mnie już trochę – uwielbiam wszystko, co klasyczne. Stąd jodła na podłodze i sztukaterie na ścianach. Stąd klasyczne fronty w kuchni i neutralne kolory. Stąd kupiony w sklepie ze starociami stół i krzesła. Lubię klasykę za jej ponadczasowość i staram się być jak najdalej od chwilowych mód, o których za kilka lat nikt już nie będzie pamiętał, albo – co gorsza – nie będzie już można na nie patrzeć. Dlatego mój idealny dom wyglądałby tak, jak ten z projektu Willa Parkowa z portalu sprzedającego gotowe projekty domów Extradom.pl (TU)

 

 

A teraz najlepsze: środek. Dla mnie po prostu cudo!

 

Projekt domu Willa parkowa WAH1682

 

Do takiego domu mogłabym się wprowadzić choćby jutro. Ma idealną powierzchnię – około 160 metrów, świetnie zaprojektowaną strefę dzienną, gdzie salon, jadalnia i kuchnia są połączone tworząc jedną, wielką przestrzeń, ale w razie potrzeby – kuchnię można oddzielić suwanymi, przeszklonymi drzwiami. Do tego cudowna antresola na gorze i wysoki sufit nad salonem. No i te okna na ogród…kiedy teraz jest jakaś kumulacja w totka??

Dla Tomka – prostota i nowoczesność

 

Na początku byłam trochę zdziwiona, że domy, które wybierał Tomek kompletnie różniły się od tych, które oglądałam ja, ale przypomniałam sobie, że kiedy zaczynaliśmy myśleć o stylu urządzenia naszego obecnego mieszkania, Tomek też forsował stal i szkło 😉 I choć jego wybór znacznie różnił się od mojego, to w takim domu też zdecydowanie mogłabym zamieszkać:

 

Projekt domu Daniel V G2 energo plus WRC2693 

Do tego jego bryła o powierzchni 180 metrów pięknie wpisałaby się w leśny charakter okolicy. Jest prosta i nowoczesna, a naturalne materiały użyte do wykończenia domu i jego najbliższego otoczenia wzmacniają wrażenie obcowania z naturą. Zdecydowaliśmy się nie przegapić już nigdy żadnej kumulacji!

 

Dla Mamy – dom sielski

 

Dla mnie to domek jak z bajki o królewnie Śnieżce. Piękny, niewielki, z drewnianymi okiennicami i skrzynkami na kwiaty tylko czekającymi, by wypełnić je kolorowymi kwiatami. To jeden z najsłodszych projektów domów, jakie widziałam i rozumiem, dlaczego Mama była nim oczarowana.

 

 Projekt domu Sofia VI LMB41e WRB1475

 

Do tego z wykuszem (zawsze je uwielbiałam), drewnianymi, ozdobnymi elementami dachu i małym tarasem prowadzącym wprost do ogrodu…i można już nie wracać do Warszawy!

 

Dla Taty – dom drewniany

 

Nawet nie spodziewałam się innego wyboru, bo taki właśnie dom wybudował w naszym lesie Tata. Początkowo był to malutki, drewniany domek z kuchenką, małą częścią dzienną i jedną mikroskopijną sypialnią. Teraz mamy przestrzeń, w której doskonale czuje się cała rodzina i w której każdy znajduje miejsce dla siebie. Dlatego ja też z sentymentem patrzę na ten projekt.

 

 Projekt domu Świdnica dws7 KRP1380

 

 I jak Wam się podobają nasze wybory? Który z nich wybralibyście dla siebie? W wolnej (dłuższej) chwili zajrzyjcie na stronę Extradom.pl – tam naprawdę można się rozmarzyć… i zacząć szukać swojego kawałka ziemi 😉